Prawda jest nieznana, i prawdopodobnie, w obecnym stanie rozwoju gatunku ludzkiego, nigdy poznana nie będzie. Natomiast to, co stanowi najwznioślejszą cechę tego gatunku, to przyrodzony pęd do poszukiwania prawdy. Ten pęd świadczy o “uduchowieniu" naszego gatunku, wyrażonym w jego - kulturze, wszelkie zatem warunki zewnętrzne, ustroje państwowe, czy idee, wzbraniające lub tylko ograniczające prawo do poszukiwania prawdy, stają się automatycznie wrogami kultury ludzkiej. Józef Mackiewicz. Gdybym był chanem… Kultura, 1958

Wczoraj przy pomniku króla Mendoga w Wilnie odbył się mityng protestu przeciwko wandalizmowi mera stolicy, z którego osobistej inicjatywy nocą 27 lipca br. była zniszczona tablica pamiątkowa Jonasa Noreiki, a także zmieniona nazwa skweru, noszącego imię Kazysa Skirpy.

Wśród coraz bardziej licznego grona mieszkańców naszej stolicy urodzeni Wilnianie, sięgający swoją pamięcią okresu międzywojennego stanowią dziś odsetek nieznaczny. Tym niemniej są swoistym kamertonem, ton których powinien być miernikiem czystości naszych pomysłów i czynów na rzecz Wilna, właściwej relacji miedzy historią i współczesnością z tym, aby się nie dać zagubić i nie zbłądzić wśród ludzkich słabości i pospiesznej bylejakości. Aby bogata i złożona historia Litwy i Wilna byłaby dla kolejnych pokoleń drogowskazem i natchnieniem w nowych  warunkach przyszłej Europy  i świata.

Rozmowa z Birutė Biekšienė, członkinią Klubu Potomnych Wilnian

Pani Birutė,  2 listopada ubiegłego roku z inicjatywy i wysiłkiem Klubu Potomnych Wilnian (Vilniečių ainių klubas) została odsłonięta tablica, upamiętniająca działalność szpitala litewskiego w okresie międzywojennym. 15 kwietnia br. odsłonięto tablicę, poświęconą działalność Tymczasowego Komitetu Litewskiego. Są to swoiste drogowskazy historyczne, nie pozwalające błądzić w trakcie budowy naszej przyszłości. Co motywuje Państwo do takiej działalności?

Jednym z podstawowych celów działalności naszego klubu jest akurat zachęcanie wilnian i wszystkich obywateli do zainteresowania się  historią regionu wileńskiego w okresie międzywojennym. Jest to bowiem historia nie tylko bolesna, ale też pouczająca, nawiązująca  do aktualnych dotychczas tematów.

21 marca 2019 r. w Łodzi zmarła właścicielka Białej Oławy (Alovė, Alytaus rajonas), księżniczka Halina Gedymin-Żylińska (lit. Halina Gediminaitė-Žilinska), potomkini Wielkiego Księcia Litewskiego Kiejstuta, sybiraczka.

W miniony poniedziałek 15 kwietnia br. staraniem i sumptem członków Klubu Rodowitych Wilnian (Vilniečių ainių klubas) na ścianie gmachu u zbiegu ulic Šv. Ignoto i Dominikonų została odsłonięta tablica, upamiętniająca działalność Tymczasowego Komitetu Litewskiego (Laikinasis Vilniaus lietuvių komitetas) w przeddzień setnej rocznicy jego powołania.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com