…Nie należy zapominać, że demokracja to jeszcze nie wolność. Demokracja to tylko równość. Dopiero liberalizm jest ­wolnością. Połączenie równości z wolnością ma wreszcie stwarzać ów ideał, który wszyscy pragniemy osiągnąć. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962

Wczoraj w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich z odczytem pt. The Polish-Lithuanian Union: Success or Failure? ( Unia polsko – litewska: osiągnięcie czy porażka?) wystąpił znany brytyjski historyk prof. Robert Frost.  Referat był poświęcony promocji świeżo wydanej przez niego  książki „The Making of the Polish-Lithuanian Union, 1385–1569” (Utworzenie polsko-litewskiej unii w latach 1385-1569 ).

Miłośnicy twórczości Józefa Mackiewicza mają dziś nie lada powody do radości – w ciągu zaledwie kilku miesięcy na krajowym rynku wydawniczym ukazały się dwa jego dzieła w języku litewskim – Nie trzeba głośno mówić (Nereikia garsiai kalbėti, leidykla Brėdis) i Prawda w oczy nie kole (Tiesa akių nebado, leidykla Naujasis žydinis.  Aidai). Pamiętając o litewskim wydaniu z roku 2009 Drogi donikąd (Kelias į niekur, leidykla Aidai) – litewski czytelnik na podstawie tych trzech wydań może już wyrobić sobie  pewien ułamkowy obraz, dotyczący postaci, skali wartości i dorobku Józefa Mackiewicza.

Dziś w Wilnie w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich rozpoczęła obrady Międzynarodowa Konferencja Naukowa  pt. Kunigaikščiai Radivilos. Garsiausia Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės didikų giminė (Książęta Radziwiłłowie - najsłynniejszy ród magnacki Wielkiego Księstwa Litewskiego).

Wczoraj w Domu Sygnatariuszy w Wilnie uroczyście zaznaczono 130. rocznicę urodzin Mykolasa Krupavičiusa (1885-1970) - duchownego rzymskokatolickiego, polityka Litwy, ministra rolnictwa (1923-1926), autora przeprowadzonej w okresie międzywojennym efektywnej reformy rolnej, która stworzyła podstawy ówczesnego wydajnego rolnictwa Litwy. Reformie rolnej i nadziałom ziemi dla bezrolnych i małorolnych chłopów towarzyszyło przygotowanie zawodowe, które realizowała powołana do życia siec szkół rolniczych.

„…Śród żałosnego spółrodaków jęku
Często przeszłości głosu nie dosłyszę!"

(Adam Mickiewicz. Konrad Wallenrod).

Na obecnym litewsko – białoruskim pograniczu na wysokim brzegu Wilii, skąd rozpościera się piękny widok na rzekę,  znajduje się niewielka, cicha i zestarzała wieś Moliai, wśród miejscowej ludności znana jako Mali.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com