…Nie należy zapominać, że demokracja to jeszcze nie wolność. Demokracja to tylko równość. Dopiero liberalizm jest wolnością. Połączenie równości z wolnością ma wreszcie stwarzać ów ideał, który wszyscy pragniemy osiągnąć. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962
W minioną niedzielę w wileńskim kościele p.w. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju z koncertem muzyki sakralnej wystąpili serdecznie witani wybitni soliści operowi Jovita Vaškevičiūtė i Antanas Zakarauskas przy akompaniamencie Linasa Dužinskasa.
Wczoraj w Ośrodku Kultury w Nowej Wilni odbył się IV festyn białoruskiej pieśni „Białoruś dawna”.
Dziś na Wielkim dziedzińcu Sejmu RL odbył się koncert ukraińskiej trupy teatralnej „Nezazemleni“, działającej w Letnim teatrze w Nalsiai.
Wczoraj w wileńskim kościele p. w. św. Apostołów Filipa i Jakuba koncertem z udziałem solistki Asty Krikščiūnaitė (sopran) i kwartetu wiolonczelistów QUINNCELLI rozpoczął się XIII Międzynarodowy Festiwal Muzyczny św. Jakuba, poświęcony 700. leciu Wilna.
Dziś w Wileńskim Domu Nauczyciela zespoły taneczne z Wilna, Rygi, Kłajpedy, Poniewieża i Kiejdan wystąpiły z obszernym koncertem w darze stolicy na jej 700. lecie.
W roli inicjatora i organizatora święta wystąpił zespół „Šoktinis“ pod kierunkiem Almy Lomsargė.
Dziś w centrum Wilna rozpoczęło się doroczne święto Dni stolicy 2023, łączące wystawiennictwo, kulturę, sport, twórczość i rzemiosło oraz handel. Jest to jeden z największych stołecznych festynów, przykuwający uwagę tysięcy mieszkańców Wilna oraz licznych gości.
26 i 27 sierpnia odbywa się w Wilnie drugi rok z rzędu Międzynarodowy festiwal orkiestr wojskowych krajów NATO „Military Tattoo Lithuania 2023”.
Wczoraj na Placu Ratuszowym w Wilnie z udziałem ambasadora Ukrainy Petro Beshta koncertem pt. Za waszą i naszą wolność uroczyście zaznaczono 32. rocznicę Niepodległości Ukrainy.
Wczoraj na Placu Ratuszowym w Wilnie uroczyście zaznaczono 34. rocznicę Drogi Bałtyckiej, kiedy to 23 sierpnia 1989 roku kilkumilionowa żywa wstęga, trzymających się za ręce ludzi, połączyła Wilno, Rygę i Tallin.
Z najwyższym obrzydzeniem okazyjnie przeglądam pisma „Czerwony Sztandar – Kurier Wileński” i „Tygodnik Wileńszczyzny” z góry wiedząc, że moje oceny ich szkodnickiej działalności nie powstrzymają, a moje veto nie dotrze do szerokiej publiczności i nie zmieni niebawem sytuacji na lepsze.
Tym niemniej robię to po to, aby zakłamujący naszą historię i współczesne aktualia nie mogli ani dziś, ani w przyszłości twierdzić, że nie było ani jednego głosu sprzeciwu i że wszyscy byli jednomyślnie zgodni w ocenie upowszechnianych fałszywek.
Pocieszającym jest jednak fakt, iż znaczne grono osób (nie większość) już myśli podobnie. Ale od zarodzenia się wątpliwości i próby poszukiwania prawdy - droga do obywatelskiej postawy nie krótka.
Odwiedza nas 37 gości oraz 0 użytkowników.