…Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1 - Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze. Józef Mackiewicz. O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim. Kultura, 1954

7 czerwca b.r. w Instytucie Historii Litwy odbyło się seminarium , na którym referat pt.  “Wspólna przeszłość Litwy i Polski w podręcznikach szkolnych, historiografii oraz zespołowej pamięci litewskich Polaków” wygłosiła Rūta Kazlauskaitė  z Uniwersytetu Helsińskiego.

Dziś w Wilnie, Kownie i Kłajpedzie odbyły się mityngi, w czasie  których protestowano przeciwko brutalnemu, z użyciem siły  przekazaniu siedmioletniej Deimantė Kedytė wbrew jej woli dla matki, która jest podejrzewana o udostępnianie córeczki pedofilom.

W dniach 9 – 11 maja b.r. Instytut Języka Litewskiego przeprowadził w Wilnie międzynarodową konferencję naukową pt. Konstantinas Sirvydas - prekursor   litewskiej leksykografii (Konstantinas Sirvydas – lietuvių leksikografijos pradininkas).  W trakcie pracy konferencji szereg interesujących referatów, będących  podsumowaniem  stanu naukowych badań nad dorobkiem K. Sirvydasa, wygłosili naukowcy krajowi, a także z Polski, Włoch i Węgier

W ciągu trzech dni (3 – 5 maja) w Pałacu Słuszków, należącego obecnie do Akademii Muzyki i Teatru Litwy odbywały się spektakle, brzmiała muzyka i pieśni. Organizując drugi Festyn Sztuki, inicjatorzy święta  pragną przywrócić pamięci Wilnian obecność Pałacu Słuszków i jego znaczenie w historii stolicy, ubogacając Wilno jeszcze jedną interesującą przestrzenią dla młodych twórców zawodowej kultury.

Stulecie Biblioteki im. Wróblewskich Akademii Nauk Litwy  stanowi dobrą okazję nie tylko do oceny jej znaczenia i dorobku, ale też do szerszego spojrzenia na historyczne wydarzenia związane z budową państwowości Litwy, w których brał również udział patron i założyciel Biblioteki Tadeusz Wróblewski.
Nasz udział i wystąpienie są związane nie tylko z szacunkiem, którym darzymy tą niezwykle zasłużoną placówkę, ale też z tym, że co i raz pojawiają się publikacje, w tym jedna zupełnie niedawno, świadczące, iż temat stosunku litewskich Polaków wobec budowy niepodległej Litwy jest niewystarczająco znany w społeczeństwie.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com