…Najcharakterystyczniejszą cechą systemu komunistycznego jest natomiast totalna niewola ludzkiego ducha, zniewolenie ludzkiej myśli, ludzkiego intelektu. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962
Dziś w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Litwy odbyła się prezentacja litewskiego wydania książki Ruty Sepetys „Tarp pilkų debesų” (Wśród szarych obłoków). Jest to powieść o losach tych mieszkańców Litwy, którym po sowieckim „wyzwoleniu” znaczną część swojego życia wypadło spędzić na nieludzkiej ziemi w obozach i łagrach, gdzie jedyną ostoją wobec stałego zagrożenia życia była wzajemna pomoc współwięźniów oraz niegasnąca nadzieja na powrót na Litwę.
Najbardziej na północ wysunięte miejskie uzdrowiskowe osiedle na litewskim brzegu Bałtyku po głośnym i ludnym lecie, kiedy to jak zwykle „jabłku nie ma gdzie upaść”, żyje w zwolnionym i wyciszonym rytmie, przygotowując się do kolejnego letniego „najazdu” z całej Litwy tych, którym najlepiej się odpoczywa właśnie w Šventoji, gdzie mogą odczuć bezpośrednią łączność z naturą, gdzie nie obowiązują, w odróżnieniu od sąsiedniej Połągi, stroje, makijaże i rytuały. Nie bez znaczenia są również niższe ceny „dachu nad głową”.
Dziś, w wileńskiej Galerii Sztuki „Akademija”, która obchodzi 20. lecie swojej działalności, została otwarta personalna wystawa malarstwa Valdasa Simutisa, utalentowanego wychowanka Katedry Grafiki Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Na początku października 2011 odbyliśmy z żoną podróż po kilku krajach Europy, a mianowicie odwiedziliśmy Austrię, Szwajcarię, Lichtenstein i Portugalię. Odwiedzenie zachodniej Austrii i wschodniej Szwajcarii, a w szczególności Lichtensteinu, wiąże się z wspomnieniami z wojen, jakie objęły Europę, ale nie tknęły tych miejsc, które odwiedziliśmy. Jak to jest możliwe, aby w Europie były takie miejsca?
W nr. 38 „Przeglądu” ukazała się publikacja Jana Widackiego pt. Z Galicji. Litewska pułapka premiera Tuska.
Punktem wyjściowym tez Jana Widackiego jest stwierdzenie, iż ostatnia, bez zaproszenia władz Litwy, wizyta w naszym kraju Donalda Tuska i jego niedyplomatyczna wypowiedź w czasie Mszy św. w wileńskim kościele św. Teresy stanowią przekreślenie dotychczasowej właściwej polityki Polski wobec Litwy i litewskich Polaków. I że Jan Widawki był jednym z architektów powyższej poprawnej, obowiązującej do czasu ostatniej wizyty premiera Polski w Wilnie, koncepcji.
Drugi rok z rzędu trwają na Litwie Dni Norwegii, w trakcie których społeczeństwo ma możność zapoznać się z kulturę norweską, dowiedzieć się o realizacji inicjatyw i przedsięwzięć wpieranych przez Norwegię na terenie Litwy oraz o wkładzie norweskich przedsiębiorców w umacnianie ekonomiki naszego kraju.
Dom na ul. Žygimantų 10 od kilku już dni wzbudza zainteresowanie swoim niecodziennym wystrojem, które jest związane z setną rocznicą jego wybudowania. I mimo, że Wilno liczące swoje lata od roku 1323 ma wiele kilkakrotnie starszych budowli - ta inicjatywa mieszkańców jest godna pochwały i upowszechniania, bowiem dowodzi, iż po prawie wiekowej przerwie intuitywnie się tworzy wspólnota miejska, budująca poczucie odpowiedzialności za Mój Dom i Moje Miasto.
Na zdjęciu: stulatek na ul. Žygimantų 10.
Przed 72 laty 28 września 1939 faszystowskie Niemcy i Związek Sowiecki podpisały umowę o granicy i przyjaźni, będącą uzupełnieniem do paktu Ribbentrop-Mołotow i przekazującą Litwę z niemieckiej do sowieckiej sfery wpływów, w wyniku której Litwa została okupowana i włączona w skład „bratnich narodów”. Z tej okazji w MSZ Litwy z udziałem ministra Audroniusa Ažubalisa odbyła się dyskusja na temat „Hitlerowska i stalinowska polityka niszczenia Europy: Litwa na mapie zakrwawionej ziemi”, podstawą której była świeżo wydana w języku litewskim w wydawnictwie „Tyto alba” książka „Kruvinos žemės. Europa tarp Hitlero Ir Stalino” autorstwa Timothy Snyder’a („Zakrwawiona ziemia. Europa między Hitlerem i Stalinem”, oryginalny tytuł „Bloodlands. Europe between Hitler and Stalin”, Basic Books, New York, 2010”).
Dziś w gmachu Ministerstwa Spraw Zagranicznych Litwy została otwarta wystawa zdjęć i dokumentów, poświęcona 20. leciu wznowienia stosunków dyplomatycznych między Litwą i Stanami Zjednoczonymi, które nastąpiło w dniu 6 września 1991 roku. Występując przed zebranymi minister spraw zagranicznych Audronius Ažubalis podkreślił, iż USA nigdy nie uznały sowieckiej okupacji krajów bałtyckich, a wznowienie stosunków dyplomatycznych przed dwudziestu laty dawało gwarancje przyznania niepodległości Litwy na arenie międzynarodowej.
Już trzecie w bieżącym miesiącu święto zaprosiło mieszkańców i gości Wilna na aleję Gedymina, aby w tle jesiennego miasta cieszyć oko, słuch i podniebienie obszerną wystawą wyrobów rzemiosła, sztuki, przeróżnych przysmaków oraz występami wielojęzycznych zespołów. Głównym akcentem tegorocznego święta „Jarmark narodowości” w zamiarze organizatorów miały być różnorodne odmiany chleba, tym niemniej mimo różniących się tytułów i nazw święta, jarmarki i wystawy na centralnej alei stolicy stają się one coraz bardziej do siebie podobne, ale przy braku innych, bardziej treściwych imprez, są jednak tłumnie odwiedzane.
Odwiedza nas 210 gości oraz 0 użytkowników.