…Historia jest bardzo długa i bardzo zawiła. Chodzi o to, że ongiś, dawno, było państwo nie tyle bogate, co wielkie i, jak na mój gust, piękne, pod nazwą Wielkie Księstwo Litewskie. I oto raptem wszyscy wyrzekli się po nim sukcesji… Józef Mackiewicz. Kultura, 1954
…Symbolem ciemnoty politycznej, głupoty mas, symbolem krótkowzroczności, jakiegoś specyficznego chamstwa, ciasnoty nieprawdopodobnej, obłędu nieomal - niech służy fakt następujący: oto nad Wilnem, nad lotniskiem Porubanku, błyszczy czerwona gwiazda bazy sowieckiej. Straszliwy cień czerwonego terroru pada na życie, mienie i sumienie chrześcijańskiej ludności. Tymczasem ludność ta nie ma nic lepszego do roboty, jak tłuc się wzajemnie po własnych świątyniach, tłuc do krwi podczas modłów, spierając się o to - czy w kościołach katolickich śpiewane być mają pieśni w języku polskim, czy litewskim!!! Józef Mackiewicz. Prawda w oczy nie kole, 2002.
Niedawne obchody 22 rocznicy tragicznych styczniowych wydarzeń roku 1991 miały wiele wątków, zaowocowały wieloma imprezami, niecodziennymi wypowiedziami oraz audycjami, wypełnionymi wspomnieniami uczestników. A wśród nich – nawiązywano również do problemu wprowadzania w tamtym okresie języka litewskiego do powszechnego użytku w roli języka państwowego.
Dziś w Akademii Nauk Litwy pod przewodnictwem krytyka literackiego Valentinasa Sventickasa odbyła się niecodzienna dyskusja nad źródłami współczesnej litewskiej literatury – trwałymi i odwiecznymi oraz przemijającymi.
Rok 2013, ogłoszony przez Sejm RL Rokiem Kraju Kłajpedzkiego, rozpoczął się szeregiem uroczystości i koncertów, poświęconych 90. rocznicy przyłączenia Kłajpedy do Litwy.
Dziś w Wileńskim Centrum Grafiki została otwarta obszerna doroczna wystawa Estampo (odcisku, odbitki, powielonej w określonej ilości egzemplarzy i traktowanej jako oryginał) pt. Od rysunku do cieni.
Dziś w uniwersyteckim kościele św. Janów w ramach muzycznego programu „Alma Mater musicalis“, realizowanego w tej świątyni od dziewiętnastu lat, odbyło się poetycko – muzyczne spotkanie z prof. Vytautasem Landsbergisem pt. M.K. Čiurlionis i poetyckie dzienniki z Brukseli.
Ratusz Wileński przyjął dziś w swoje gościnne progi liczne grono tych, którzy ze szczególną miłością i czcią mówią o Wilnie i jemu służą. Było to tradycyjne doroczne spotkanie członków nieformalnego stowarzyszenia Vilniečių ainių klubas (Klub Rodowitych Wilnian).
Dziś obszerne podwórko Wileńskiego Domu Nauczyciela z trudem mogło pomieścić tych, którzy przyszli na rodzinne święto Żegnaj bożenarodzeniowa choinko.
Odwiedza nas 98 gości oraz 0 użytkowników.