…Całkowitej prawdy nie zna żaden człowiek na tym świecie. To co my, ludzie, nazywamy „prawdą” jest zaledwie jej szukaniem. Szukanie prawdy jest tylko możliwe w wolnej dyskusji. Dlatego ustrój komunistyczny, który tego zakazuje, musi być siłą rzeczy – wielką nieprawdą. Znalazłszy się tedy w świecie uznającym wolność jednostki i wolność myśli, winniśmy czynić wszystko, aby nie zacieśniać horyzontów myślowych, ale rozszerzać; nie zacieśniać dyskusji, a ją poszerzać. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962
2 верасня ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы імя Я.Коласа НАН Беларусі ў Мінску адбылася прэзентацыя апошніх выданняў выдатнага польскага паэта і эсэіста, перакладчыка, лаўрэата Нобелеўскай прэміі Чэслава Мілаша. Сярод іх — збор выбраных твораў аўтара «Іншага канца свету не будзе» ў перакладзе на беларускую мову, а таксама аўдыёкніга «Чалавек шматпавярховы», у якую ўвайшлі вершы Мілаша ў перакладзе і выкананні Андрэя Хадановіча з музычным суправаджэннем беларускага гурту «Рацыянальная дыета».
Czytaj więcej: У Мінску презентавалі апошнія выданні Чэслава Мілаша — відэа
21 жніўня ў Івенцы адкрылася мастацкая выстава прысвечаная Катыньскай трагедыі. Творы мастакоў Яўгена Шунейкі, Лявона Грышука, Ф. Неманца і Валерыя Калясінскага спалучаюцца з дакументальнай экспазіцыяй, прысвечанай землякам – ахвярам Катыні.
Jak już informowaliśmy naszych Czytelników 16 czerwca br. w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Litwy odbyła się dyskusja poświęcona 220. rocznicy powołania Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Obojga Narodów, którym kierował kanclerz Litwy Joachim Chreptowicz. Jednym z uczestników dyskusji był gość z Białorusi historyk Aleksandr Bieły. Za jego zgodą zamieszczamy w skrócie wywiad, który ukazał się w „Regionalnej gazecie” („Рэгіянальная газета", http://rh.by)
Алесь Белы – аўтар кніг пра беларускую кухню. Ведае шмат рэцэптаў, у тым ліку і часткова страчаных беларусамі страў. Але сярод любімых страў называе звычайны бураковы халаднік з гарачай бульбай.
– У адным з інтэрв’ю ў кастрычніку 2005 года вы казалі: “Мы з жонкай вырашылі ладзіць нешта накшталт некамерцыйных тэматычных вечарын нацыянальнай кухні XIX стагоддзя. Марым прыстасаваць пад гэта хутар, былую шляхецкую сядзібу дзе-небудзь недалёка ад Мінска. Задума з’явілася пасля ўдалай спробы святкавання дня Святога Марціна (11 лістапада)”. Такім чынам вы сталі жыхаром нашага рэгіёна. Чаму выбралі менавіта Валожынскі раён?
– Гэта самая блiзкая да Мiнска частка былой гiстарычнай Лiтвы. Каб адначасова i ўцячы з Мiнска, i мець магчымасць там часта бываць, лепшага месца не знайсцi.
Czytaj więcej: Я – гiсторык, якi займаецца мiфамi i сiмваламi
Poniżej Czytelnik ma możność zapoznać się z treścią książki Kazimierza Niechwiadowicza „Nad Gawią”, innymi publikacjami tego autora oraz niezwykle obszernym materiałem zebranym przez niegdyś dziesięciomiesięcznego ekspatrianta z Sobotnik na Grodzieńszczyżnie z roku 1958, który obecnie mieszka w Poznaniu.
Istnienie własnej narodowo-państwowej pozycji jest świadectwem trwałości nauki historycznej pewnego narodu. Każdy naród ma prawo zarówno do swego punktu widzenia ojczystej historii, jak i do spojrzenia na przeszłość innych nacji. Historię Białorusinów przez długi czas ukazywano tylko przez pryzmat polskich lub rosyjskich koncepcji. I dopiero na przełomie wieków XIX i XX zaczęło się kształtowanie samodzielnej białoruskiej myśli historycznej.
Odwiedza nas 246 gości oraz 0 użytkowników.