…Historia jest bardzo długa i bardzo zawiła. Chodzi o to, że ongiś, dawno, było państwo nie tyle bogate, co wielkie i, jak na mój gust, piękne, pod nazwą Wielkie Księstwo Litewskie. I oto raptem wszyscy wyrzekli się po nim sukcesji… Józef Mackiewicz. Kultura, 1954
„…nasz stosunek do sąsiadujących z nami narodów: pełen pogardy, wyniosłości i niewiedzy. Niepodległa Ukraina jest dla naszej przyszłości ważniejsza niż przystąpienie do NATO. Bo bez Ukrainy Rosja nigdy nie będzie państwem imperialnym. Tymczasem społeczeństwo polskie prezentuje światu, gdzie może, antyukraińskie fobie. Jerzy Giedroyc.
Tuz przed i po zawarciu Unii Lubelskiej terytoria Wielkiego Księstwa Litewskiego, należące dziś do Ukrainy, znalazły się pod zarządami możnowładców ówczesnego Królestwa Polskiego, którzy nabywać ziemię na terytorium WKL do Unii nie mieli prawa. O ile Witold Wielki i jego następcy na tych odległych od stolicy terytoriach rządził na zasadzie znanego powiedzenia - leben und leben lassen (żyć i pozwolić żyć innym), o tyle polscy pounijni możnowładcy uważali Rusinów raczej za „pospólstwo”, „czerń” i „bydło”. Ludność ziem ukraińskich była ciemiężona i zmuszana do ponadludzkiej pracy na rzecz szlachty i magnatów, którzy posiadali olbrzymie latyfundia z tysiącami poddanych. Ogółem zaledwie kilkanaście rodów magnackich było w posiadaniu ponad 80% ziem ukraińskich objętych tak zwanym rejestrem podymnym.
Dziś w Wileńskim Klubie Oficerów uroczyście zaznaczono 95. rocznicę Aktu Tylżyckiego, deklaracji przyjętej 30 listopada 1918 roku przez Radę Narodową Pruskich Litwinów (Prūsų lietuvių tautos tarybos), oznajmiającej o woli przyłączenia Litwy Mniejszej do Litwy.
Przed kilkunastu dniami w wileńskim Muzeum Sztuki Vytautasa Kasiulisa została otwarta wystawa obrazów Michała Rouby (1893 – 1941) jednego z najbardziej znanych wileńskich malarzy w okresie międzywojennym, reprezentującego nurt romantycznego malarstwa "szkoły wileńskiej". Był Wilnianinem z pochodzenia i ducha - tu się urodził, żył, studiował, działał i został pochowany. Tym niemniej znajomość jego dorobku w naszym kraju jest fragmentaryczna, ponieważ większość jego prac znajduje się za granicą w muzeach i zbiorach prywatnych.
Odwiedza nas 68 gości oraz 0 użytkowników.