…Złamanie Traktatu Suwalskiego i Żeligowskiada były największym błędem, który zaciążył na losach tej części Europy Wschodniej. A stworzona przez Piłsudskiego Litwa Środkowa, była niewątpliwie szopką wysoce szkodliwą. Józef Mackiewicz. O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim. Kultura, 1954
Spotkanie w Ośrodku Polskich Organizacji Niepodległościowych w Sztokholmie
W dniach 16 – 19 kwietnia b.r. na zaproszenie Kongresu Polaków w Szwecji mieliśmy zaszczyt odwiedzić ten piękny kraj i odbyć spotkanie się z tam mieszkającymi Rodakami. Celem spotkania było przedstawienie dorobku wydawnictwa „Czas” oraz promocja ostatnio wydanych książek Michała Kryspina Pawlikowskiego „Wojna i sezon” i Karola Wędziagolskiego „Pamiętniki”.
Promocja odbyła się w Sztokholmie w głównej siedzibie Kongresu z udziałem władz organizacji w niezwykle serdecznej atmosferze. Na życzliwość wobec wszystkiego, co jest związane z Litwą i Wilnem ma wpływ również ten fakt, że znaczny odsetek członków Kongresu stanowią Wilnianie, wyróżniający się inicjatywami społecznymi i pracowitością.
Zresztą postać Michała. K. Pawlikowskiego, jako pisarza i działacza, który w Wilnie przez trzynaście lat redagował w „Słowie” dodatek łowiecki „Gdzie to, gdzie zagrały trąbki myśliwskie”, jest znana wśród Polaków w Szwecji. On to bowiem w ucieczce przed sowiecką agresją przez trzy lata wojny mieszkał w tym kraju, tu redagował pismo, które przetrwało do lat 80. minionego wieku, tu powstały jego szkice o Szwecji, ktore później znalazły się w tomiku „Brudne niebo”.
Marian Hemar (1901 – 1974), wybitny poeta, satyryk, komediopisarz , autor tekstów piosenek, „najbardziej lwowski z poetów”, antysowiecki emigrant zaznaczył, że „Henryk Sienkiewicz był pisarzem dla dzieci (…), które na zawsze pozostają w nas i którymi my na zawsze zostajemy gdzieś w głębi naszych serc i w mrokach podświadomości. Żeromski był pisarzem dla młodzieży. (…)
Józef Mackiewicz jest pisarzem dla dorosłych, dla ludzi w wieku męskim (…)”.
Nie był oczywiście J. Mackiewicz jedynym, który tak odpowiedzialnie traktował posłannictwo pisarza. Do grona tych, których łączyła potrzeba poszukiwania prawdy, poczucie odpowiedzialności również za to, o czym się milczy, oraz podobne bezkompromisowe postawy antykomunistyczne, należy zaliczyć szereg innych pisarzy XX wieku, a wśród nich M.K.Pawlikowskiego, M. Zdziechowskiego, W. Trościankę czy Karola Wędziagolskiego.
Po wydaniu w roku ubiegłym „Wojny i sezonu” Michała K. Pawlikowskiego, który również, naszym zdaniem, „pisał dla dorosłych”, a którego dorobek literacki jest u nas praktycznie nieznany, bo został wydany tylko na Zachodzie, ostatnio wydaliśmy równie mało znane, a piękne i zawierające znaczne zasoby wiedzy historycznej, pisane również „dla ludzi w wieku męskim” – „Pamiętniki” Karola Wędziagolskiego. Będąc z krwi i kości synem Ziemi Wileńskiej pozostawił po sobie K. Wędziagolski bezcenne dzieło – pisane świadectwo powstawania i opanowywania społeczeństwa przez przestępczy system komunistyczny. Wobec którego, w postaci postkomunizmu, do dziś wolny świat nadal stoi z „podwiniętym ogonem”, nie bardzo wiedząc co z tym robić. Stąd przede wszystkim wynika nieprzemijająca wartość dzieła Karola Wędziagolskiego.
Przed kilku dniami w księgarniach wileńskich ukazała się w języku litewskim powieść Józefa Mackiewicza „Droga donikąd”. Książkę wydało wydawnictwo „Aidai”, którego podstawowymi kierunkami działalności wydawniczej są filozofia i literatura klasyczna, historia Litwy, historia kultury i sztuki, poezja, nauka religii i teologia.
Kierownik Wydawnictwa Vytautas Ališauskas, z inicjatywy którego dokonano tego dzieła, jest obecnie ambasadorem Republiki Litewskiej przy Watykanie.
(r.m.)
Aidai Echoes, UAB
Bazilijonų g. 3, LT-01304 Vilnius, Lietuva
Tel. (8 5) 212 2363
Mob. 8 603 53 976
El. paštas Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.aidai.lt
Od kilku tygodni w niedzielę centralna aleja Gedymina w Wilnie jest przekazywana do dyspozycji rolników i rzemieślników z całej Litwy. Jest to swoisty Kaziuk jesienny, tylko bardziej skromny, niegłośny, wtopiony w tło wileńskiej jesieni, cieszący się coraz bardziej liczną frekwencją Wilnian i gości Wilna. W załączeniu – kilka zdjęć z niedzielnego targu na al. Gedymina.
{module zdjecia_prawie_kaziuk}
18 Październik 2009
{module zdjecia_unia_lubelska}
W związku z przypadającą w tym roku 440 rocznicą podpisania Unii - umowy międzynarodowej Królestwa Polskiego z Wielkim Księstwem Litewskim – w Wilnie w Muzeum Sztuki Stosowanej 18 listopada b.r. została otwarta wystawa poświęcona Unii Lubelskiej i jej epoce w twórczości Jana Matejki.
Obraz Unia Lubelska jest jednym ze znanych dzieł malarskich Jana Matejki, tworzących cykl poświęcony historii Polski. Namalowany został w roku 1859 dla upamiętnienia 300 rocznicy Unii. Unia Lubelska uchodzi za jedno z najlepszych dzieł Matejki, w uznaniu zawartości obrazu malarz odznaczony został francuskim orderem Legii Honorowej. Na treść wystawy w Wilnie złożyły się także szkice do Unii Lubelskiej oraz obraz Zygmunt August i Barbara Radziwiłłówna.
W dniach 19-20 listopada w gmachu Muzeum, odbyła się także międzynarodowa konferencja naukowa „Unia Lubelska — idea i jej kontynuacja”. Wzięli w niej udział ponad 30 historyków z Polski, Litwy, Białorusi, Ukrainy i Austrii. Patronat honorowy nad obradami konferencji sprawowali wybitni historycy Mečislovas Jučas (przemawiał na konferencji), Juliusz Bardach oraz Klaus Zernack.
Uczestnicy konferencji zwiedzili także Pałac Wielkich Książąt Litewskich na Zamku Dolnym, który jest najważniejszym projektem, realizowanym w ramach obchodów Tysiąclecia pierwszej wzmianki o Litwie w źródłach pisanych. Po zakończeniu budowy Pałac stanie się symbolem dawnej tradycji państwowości, ważnym centrum wychowania obywatelskiego, kształtowania świadomości historycznej i prezentacji dziedzictwa kulturowego. (rm), 25 Listopad 2009.
Strona 2 z 4
Odwiedza nas 78 gości oraz 0 użytkowników.