Z najszczerszym obrzydzeniem zabieram się zawsze do pisania o komunizmie. Nie tylko dlatego, że temat jest odpychający i przewałkowany, że niezliczoną ilość razy udowodniono negatywność tego ustroju, ile dlatego, że pomimo wszystkich argumentów znanych na pamięć, ciągle ktoś znajduje pretekst do jakowegoś z tym komunizmem kompromisu. Józef Mackiewicz. Gdybym był chanem...

Z nie mniejszym obrzydzeniem, niż Józef Mackiewicz o komunizmie, piszemy o Akcji Wyborczej tzw. Polaków na Litwie.

Tym niemniej, kiedy na rozmowy w sprawie przyszłej koalicji „ lider” przybywa w rodzinnym składzie - z bratem stryjecznym i szwagrem ( patrz. 13.12.2010 r.. www.balsas.lt. Svainių Lietuva: draugai ir giminės valdžios viršūnėje. Vilnijos kunigaikščiai. http://www.balsas.lt/naujiena/515650/svainiu-lietuva-draugai-ir-gimines-valdzios-virsuneje), to milczeć nie wypada, chociażby dla historii, bo ktoś jeszcze rzeczywiście będzie uważał rodzinę okupującą tereny podwileńskie za reprezentację litewskich Polaków.  Naprawdę, trzeba być na poziomie politycznej kultury Butkevičiusa,  Paksasa i Uspaskicha, aby takich osobników przyjmować do rządzącej koalicji.

Tym bardziej trzeba się tylko brzydzić, gdy twierdzą o przywiązaniu do katolickich wartości czy uczciwości, a na doradcę, za pieniądze podatnika, przyjmują zawodowego majora KGB, czy na czele listy wyborczej umieszczają sekretarza partkomu „Czerwonego Sztandaru”, wychowanka Moskiewskiej Akademii Politycznej przy CK KPSS, który dotychczas okłamuje wyborców i ukrywa to przed nimi niewygodne odcinki życiorysu.

Nie bacząc na obrzydzenie – do tematu będziemy zmuszeni wracać, aż obywatele, i przede wszystkim litewscy Polacy, zrozumieją z kim tak naprawdę mają do czynienia.