…Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1 - Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze. Józef Mackiewicz. O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim. Kultura, 1954

W dniach 6 – 10 lutego b.r. W Instytucie Stosunków Międzynarodowych i Nauk Politycznych Uniwersytetu Wileńskiego odbywa się interesujący cykl wykładów, spotkań i dyskusji, poświęcony 20. leciu działalności tej placówki naukowo – dydaktycznej.
Powołany w roku 1992 przez rektora UW Rolandasa Pavilionisa przy finansowym wsparciu Litewskiego Komitetu Wyzwolenia, reprezentowanego przez Kazysa Bobelisa, z powodzeniem przygotowuje przyszłych pracowników dyplomacji, polityków, specjalistów zarządzania instytucjami państwowymi, uzupełniając braki w kadrze, potrzebnej na współczesnym etapie rozwoju państwa.

Ostatnio w Instytucie otwarto dwa nowe ośrodki – Europy Północnej oraz Rosji i Europy Środkowo – Wschodniej, mające na celu prowadzenie badań naukowych i przygotowywanie ekspertyz, związanych z Rosją, a także Białorusią, Czechami, Mołdawią, Polską, Słowacją, Ukrainą i Węgrami. 
Obecnie w związku z przygotowaniem naszego kraju do przewodniczenia w roku 2013 Radzie Europy, wykładowcy i studenci Instytutu  służą pomocą i radą zespołom opracowującym plany poszczególnych programów i przedsięwzięć.

 Na zdjęciach: gmach Instytutu na ul. Niemieckiej; referat o współpracy Litwy z sąsiednimi państwami wygłasza dr Česlovas Laurinavičius, kierownik działu historii XX wieku Litewskiego Instytutu Historii.

 

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com