…Całkowitej prawdy nie zna żaden człowiek na tym świecie. To co my, ludzie, nazywamy „prawdą” jest zaledwie jej szukaniem. Szukanie prawdy jest tylko możliwe w wolnej dyskusji. Dlatego ustrój komunistyczny, który tego zakazuje, musi być siłą rzeczy – wielką nieprawdą. Znalazłszy się tedy w świecie uznającym wolność jednostki i wolność myśli, winniśmy czynić wszystko, aby nie zacieśniać horyzontów myślowych, ale rozszerzać; nie zacieśniać dyskusji, a ją poszerzać. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962

W miniony piątek w Domu – muzeum Marii i Jurgisa Šlapelisów został zaprezentowany świeżo wydany album Eugeniji Martinaitytė „Čia jaučiuosi savimi“ (Czuję się tu jak u siebie) oraz zamknięcie jej malarskiej wystawy, poświęconej w większości pejzażom wileńskiego Zwierzyńca.

Dr Eugenija Martinaitytė, zawodowy ekonomista i wykładowca wyższych uczelni, równolegle uprawiająca malarstwo „na zew serca”, z uwagi na znaczący dorobek twórczy stała się unikalną i cenioną dokumentalistką powyższej dzielnicy wileńskiej oraz wzorem do naśladowania lokalnego patriotyzmu nie na słowach.
Na zdjęciu: E. Martinaitytė.
Film video: fragmenty prezentacji albumu

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com