…Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1 - Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze. Józef Mackiewicz. O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim. Kultura, 1954

Rekonstrukcja gmachu, w którym się znajduje Wileńska Publiczna Biblioteka Adama Mickiewicza, osiągnęła półmetek. Odnowa biblioteki rozpoczęta w roku 2007 ma być zakończona w roku 2017. W trakcie renowacji odnaleziono szereg zachowanych malowideł ściennych z XIX w. z czasów, kiedy to gmach Biblioteki był jednym z pałaców, należących do Tyszkiewiczów, które zostaną odrestaurowane. Dobiega też końca odbudowa zachowanych 16 pieców kaflowych.

Na potrzeby Biblioteki o powierzchni 5 tys. m2, po rekonstrukcji będzie również wykorzystane podwórko między skrzydłami gmachu, a dotrzeć do niego można będzie nie tylko z ulicy Trockiej, ale również z ulicy Wileńskiej poprzez podwórze Muzeum Teatru Muzyki i Kina.

Zresztą zmieni się nie tylko wygląd Biblioteki, ale też zakres funkcji i przedsięwzięć oraz nowoczesność udostępniania informacji.

Miejmy więc nadzieję, iż w ciągu pozostałych czterech lat plany oraz projekty rekonstrukcji i zmian zostaną w pełni zrealizowane, co ubogaci Wilno jeszcze jednym ośrodkiem kulturalno – oświatowym, nie ograniczającym się do tradycyjnych funkcji przechowywania i udostępniania księgozbiorów.

Na zdjęciach: Wileńska Publiczna Biblioteka Adama Mickiewicza dziś.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com