…Symbolem ciemnoty politycznej, głupoty mas, symbolem krótkowzroczności, jakiegoś specyficznego chamstwa, ciasnoty nieprawdopodobnej, obłędu nieomal - niech służy fakt następujący: oto nad Wilnem, nad lotniskiem Porubanku, błyszczy czerwona gwiazda bazy sowieckiej. Straszliwy cień czerwonego terroru pada na życie, mienie i sumienie chrześcijańskiej ludności. Tymczasem ludność ta nie ma nic lepszego do roboty, jak tłuc się wzajemnie po własnych świątyniach, tłuc do krwi podczas modłów, spierając się o to - czy w kościołach katolickich śpiewane być mają pieśni w języku polskim, czy litewskim!!! Józef Mackiewicz. Prawda w oczy nie kole, 2002

Rekonstrukcja gmachu, w którym się znajduje Wileńska Publiczna Biblioteka Adama Mickiewicza, osiągnęła półmetek. Odnowa biblioteki rozpoczęta w roku 2007 ma być zakończona w roku 2017. W trakcie renowacji odnaleziono szereg zachowanych malowideł ściennych z XIX w. z czasów, kiedy to gmach Biblioteki był jednym z pałaców, należących do Tyszkiewiczów, które zostaną odrestaurowane. Dobiega też końca odbudowa zachowanych 16 pieców kaflowych.

Na potrzeby Biblioteki o powierzchni 5 tys. m2, po rekonstrukcji będzie również wykorzystane podwórko między skrzydłami gmachu, a dotrzeć do niego można będzie nie tylko z ulicy Trockiej, ale również z ulicy Wileńskiej poprzez podwórze Muzeum Teatru Muzyki i Kina.

Zresztą zmieni się nie tylko wygląd Biblioteki, ale też zakres funkcji i przedsięwzięć oraz nowoczesność udostępniania informacji.

Miejmy więc nadzieję, iż w ciągu pozostałych czterech lat plany oraz projekty rekonstrukcji i zmian zostaną w pełni zrealizowane, co ubogaci Wilno jeszcze jednym ośrodkiem kulturalno – oświatowym, nie ograniczającym się do tradycyjnych funkcji przechowywania i udostępniania księgozbiorów.

Na zdjęciach: Wileńska Publiczna Biblioteka Adama Mickiewicza dziś.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com