…Całkowitej prawdy nie zna żaden człowiek na tym świecie. To co my, ludzie, nazywamy „prawdą” jest zaledwie jej szukaniem. Szukanie prawdy jest tylko możliwe w wolnej dyskusji. Dlatego ustrój komunistyczny, który tego zakazuje, musi być siłą rzeczy – wielką nieprawdą. Znalazłszy się tedy w świecie uznającym wolność jednostki i wolność myśli, winniśmy czynić wszystko, aby nie zacieśniać horyzontów myślowych, ale rozszerzać; nie zacieśniać dyskusji, a ją poszerzać. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962

Dziś w Wilnie przed prezydenturą na Placu Simonasa Daukantasa społeczeństwo stolicy zaznaczyło pierwszą rocznicę  napadu uzbrojonego 240 osobowego  oddziału   policji  na mieszkańców Garliavy w celu siłą przejęcia siłą dziecka i przekazania go matce, posądzanej o doraźne przekazywanie dziewczynki pedofiliom.

Oprócz tradycyjnego  pisania na asfalcie słowa Tiesos (Prawdy), uczestnicy spotkania wypuścili w powietrze kilkanaście balonów w czarnym kolorze, złączonych ze wstęgą, na której widniało również słowo  Tiesos.

Podobne uroczystości odbyły się również w Kownie.

***

Zbiorowe powtarzające się od roku skandowanie „Tiesos” (Prawdy),  adresowane prezydent D. Grybauskaitė, jest obywatelskim zapytaniem co do wydarzeń w Garliavie – kto posłał do ataku uzbrojony oddział do rozprawy z ludnością.

Specyfika rocznicowego mityngu przed prezydenturą jest fakt, iż w tym samym czasie D. Grybauskaitė otrzymuje na Uniwersytecie Georgetown w Stanach Zjednoczonych nagrodę za prawdę i przejrzystość w działaniu.

Posmaku wydarzeniom dodaje opublikowanie przed kilkunastu dniami przez D. Grybauskaitė swego zmienionego życiorysu, gdzie ona wskazuje, iż kurs w ramach programu specjalnego dla kadry kierowniczej w School of Foreign Service na Uniwersytecie Georgetown ukończyła w roku 1992, a nie jak było zaznaczane dotychczas – w roku 1991, co w opinii dziennikarzy i sygnatariusza Aktu Niepodległości , wicepremiera w pierwszym Rządzie niepodległej Litwy Zigmasa Vaišvily, D. Grybauskaitė  chce ukryć, iż na kurs była ona skierowana przez okupacyjne władze sowieckie. Zresztą zmieniając  swój życiorys na stronie internetowej prezydentury – niezmiennymi zostały strony Wikipedii i encyklopedii, do których miała zwyczaj odsyłać D. Grybauskaitė, pytana o szczegóły jej życiorysu.

Powyższe  wskazuje,  iż atmosfera i  system  rządów wewnętrznej okupacji  stosowany od lat  w rejonach podwileńskich, oparty na zakłamaniu i zastraszaniu, coraz bardziej rozpowszechnia się na cały kraj, ze szkodą  dla imienia Litwy i wszystkich jej obywateli.

Na zdjęciu: na Placu S.Daukantasa w dniu 17 maja 2013 r.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com