Prawda jest nieznana, i prawdopodobnie, w obecnym stanie rozwoju gatunku ludzkiego, nigdy poznana nie będzie. Natomiast to, co stanowi najwznioślejszą cechę tego gatunku, to przyrodzony pęd do poszukiwania prawdy. Ten pęd świadczy o “uduchowieniu" naszego gatunku, wyrażonym w jego - kulturze, wszelkie zatem warunki zewnętrzne, ustroje państwowe, czy idee, wzbraniające lub tylko ograniczające prawo do poszukiwania prawdy, stają się automatycznie wrogami kultury ludzkiej. Józef Mackiewicz. Gdybym był chanem… Kultura, 1958

Przed 72 laty 28 września 1939 faszystowskie Niemcy i Związek Sowiecki podpisały umowę o granicy i przyjaźni, będącą uzupełnieniem do paktu Ribbentrop-Mołotow i przekazującą Litwę z niemieckiej do sowieckiej sfery wpływów, w wyniku której Litwa została okupowana i włączona w skład „bratnich narodów”.  Z tej okazji w MSZ Litwy z udziałem ministra Audroniusa Ažubalisa odbyła się dyskusja na temat „Hitlerowska i stalinowska polityka niszczenia Europy: Litwa na mapie zakrwawionej ziemi”, podstawą której była świeżo wydana w języku litewskim w wydawnictwie „Tyto alba” książka „Kruvinos žemės. Europa tarp Hitlero Ir Stalino” autorstwa Timothy Snyder’a („Zakrwawiona ziemia. Europa między Hitlerem i Stalinem”, oryginalny tytuł „Bloodlands. Europe between Hitler and Stalin”, Basic Books, New York, 2010”).

Jest to książka niezwykle ważna i potrzebna do zrozumienia wydarzeń poprzedzających ostatnią wojnę światową i dalszego ich ciągu na obficie zroszonej krwią ziemi między Niemcami i Rosją, do której autor odnosi Polskę, kraje bałtyckie, Białoruś i Ukrainę. Było  to bowiem na tym terytorium dotychczas niespotykanej skali ludobójstwo, w wyniku którego zginęło i zamordowano w wyrafinowany sposób ponad 14 mil. ludzi. Autor pokazuje i podkreśla, iż oba reżymy – hitlerowski i sowiecki – ze sobą współpracowały, wymieniały się doświadczeniem, były jednakowo przestępcze i antyludzkie.
***
Myśli i dowody Timothy Snyder’a, młodego naukowca ze Stanów Zjednoczonych, zawarte w „Zakrwawionej ziemi” potwierdzają słuszność znacznie wcześniejszych przemyśleń wielkiego Wilnianina Józefa Mackiewicza, zawarte w „Drodze donikąd”, „Nie trzeba głośno mówić”, „Zwycięstwie prowokacji” i innych dziełach, który również uważał, że sowieckie zniewolenie było niemniej przestępcze niż hitlerowskie, z tą jedynie różnicą, iż sowiecki system oprócz masowego fizycznego unicestwienia, pozostałym przy życiu wyniszczał osobowość ludzką.

Zresztą ostatnie wydarzenia na Ziemi Wileńskiej są również niczym innym, jak świadomym i wyrafinowanym wykorzystywaniem pozostałości sowieckiego zniewolenia, tkwiące w ludziach po pół wieku sowieckiej okupacji. Dlatego właśnie jest szczególnie ważne, aby dzieła powyższych autorów trafiły po nasze „strzechy”.

Na zdjęciu: prezydium spotkania w MSZ.

Czytaj również: http://www.pogon.lt/historia/364-obserwacje-z-usa-zakrwawiona-ziemia.html

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com