W lipcu w Wilnie po odbudowie poświęcono i udostępniono do zwiedzania Ogród Luterański – stary cmentarz ewangelików wileńskich na górze Tauro. W trakcie odbudowy przeprowadzono badania geofizyczne i archeologiczne, a część szczątków pochowano ponownie. Ponadto na teren zwrócono 12 nagrobków z cmentarzy Rosa i Saltoniszki. Miejsca, w których postawiono pięć pomników, zidentyfikowano na podstawie planu cmentarza z roku 1938. Prace badawcze będą kontynuowane również w przyszłości.

  Ogród Luterański powstał na terenie dawnego wileńskiego cmentarza ewangelicko-luterańskiego, którego historia sięga XVIII wieku. Działkę cmentarną na wzgórzu Buffalo (obecnie Tauro) w XVIII wieku kupił za 990 srebrnych rubli Gotfridas Hahn, radny miasta Wilna. Pochówki na tym cmentarzu rozpoczęły się w 1809 roku. Początkowo cmentarz był przeznaczony wyłącznie dla ewangelików luteranów, a od 1830 r. - i dla przedstawicieli kościoła ewangelicko-reformowanego (kalwiniści). Jest to jedyny tak zaplanowany cmentarz w Wilnie, który wyróżniał się klasycystyczną architekturą i uporządkowanym planem.                        Władze sowieckie cmentarz zamknęły w 1958 r. wraz z likwidacją części, w której miał stanąć Pałac Kultury Związków Zawodowych. W roku 1962 zadecydowano o całkowitej likwidacji cmentarza ewangelickiego, przekształcając go w park. W latach 1972 - 1973 w związku z budową Pałacu Ślubów zniszczeniu uległy również groby i nagrobki południowej części cmentarza. Zachowała się jedynie kaplica-mauzoleum Niszkowskich oraz fragment wschodniego ogrodzenia cmentarza.

Inf. wł.
Na zdjęciu: ogólny widok obecnego Ogrodu Luterańskiego.