UKRAINA

Dziś w unickim kościele Świętej Trójcy wspólnota litewskich Ukraińców oraz mieszkańcy Wilna uczestniczyli w Mszy św. i ekumenicznych modłach o pokój na Ukrainie.

Czytaj więcej: Msza św. o pokój na Ukrainie

Dziś w wileńskim Domu – muzeum Venclowów uroczyście zaznaczono 200. rocznicę urodzin Tarasa Szewczenki - ukraińskiego poety narodowego, malarza, przedstawiciela romantyzmu.

Czytaj więcej: W 200. rocznicę urodzin Tarasa Szewczenki

Wiek XIX odkrył muzykę ludową. Obok muzyki profesjonalnej od zamierzchłych czasów istniała w Ukrainie muzyka prostego ludu, odizolowanego od nowinek i silnie przywiązanego do swojej tradycji, sięgającej nawet czasów przedchrześcijańskich.

Czytaj więcej: Ukraińska muzyka ludowa

20 grudnia br. Rosja i Polska podpisały oświadczenie "Program 2020 w stosunkach rosyjsko-polskich", który przewiduje dalszy rozwój współpracy międzyregionalnej i poszerzanie współpracy na arenie międzynarodowej, wzmocnienie stabilności i bezpieczeństwa w Europie i poza nią w celu osiągnięcia wytyczonych celów. Całość programu jak na razie nie została podana do wiadomości publicznej.

Czytaj więcej: Partnerstwo strategiczne – wschodnie – po prostu polskie

„…nasz stosunek do sąsiadujących z nami narodów: pełen pogardy, wyniosłości i niewiedzy. Niepodległa Ukraina jest dla naszej przyszłości ważniejsza niż przystąpienie do NATO. Bo bez Ukrainy Rosja nigdy nie będzie państwem imperialnym. Tymczasem społeczeństwo polskie prezentuje światu, gdzie może, antyukraińskie fobie. Jerzy Giedroyc.

Tuz przed i po zawarciu Unii Lubelskiej terytoria Wielkiego Księstwa Litewskiego, należące dziś do Ukrainy, znalazły się pod zarządami możnowładców ówczesnego Królestwa Polskiego, którzy nabywać ziemię na terytorium WKL do Unii nie mieli prawa. O ile Witold Wielki i jego następcy na tych odległych od stolicy terytoriach rządził na zasadzie znanego powiedzenia - leben und leben lassen (żyć i pozwolić żyć innym), o tyle polscy pounijni możnowładcy uważali Rusinów raczej za „pospólstwo”, „czerń” i „bydło”. Ludność ziem ukraińskich była ciemiężona i zmuszana do ponadludzkiej pracy na rzecz szlachty i magnatów, którzy posiadali olbrzymie latyfundia z tysiącami poddanych. Ogółem zaledwie kilkanaście rodów magnackich było w posiadaniu ponad 80% ziem ukraińskich objętych tak zwanym rejestrem podymnym.