…Do Mackiewicza nikt nie chciał się przyznać i dlatego, że taki literacko zacofany, i dlatego, że okropny reakcjonista, ale czytali, aż im się uszy trzęsły. Pośród znanych mi polskich literatów nikt tak nie pisał. Szlachcic szaraczkowy, jak go nazwałem, z tych upartych, wzgardliwych, zaciekłych milczków, pisał na złość. Na złość całemu światu, który czarne nazywa białym i nie ma nikogo, kto by założył veto. I właśnie w tej pasji jest sekret jego stylu. Czesław Miłosz. Kultura,  1989

Otwarta w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich 10 października 2019 roku na podstawie eksponatów, pozyskanych z krajowych archiwów, muzeów i zbiorów prywatnych oraz z Białorusi, Francji, Niemiec, Palestyny, Polski i Ukrainy, obszerna wystawa pt. Radvilos. Kunigaikščių istorija ir paveldas (Radziwiłłowie. Historia i dziedzictwo książąt) dobiega końca.

Za minione trzy miesiące wystawę, na której są eksponowane prawie 400 obrazów, dokumentów, map, insygniów, elementów zbroi oraz historyczna tapiseria, odwiedziło ponad 45 tys. osób.

Od minionego piątku Pałac – muzeum, finalizując wystawę, o kilka godzin wydłużył dzień pracy, co owocuje kolejnymi rzeszami zwiedzających.

Jeszcze jutro w niedzielę, nim nastąpi uroczyste zamknięcie wystawy, warto skorzystać z rzadkiej możliwości obejrzenia tego unikalnego zbioru, dotyczącego potężnego litewskiego rodu, przedstawiciele  którego działając z poczuciem odpowiedzialności za losy Litwy, byli wyjątkowo przewidywalni co do jej przyszłości na setki lat do przodu, w odróżnieni od innych postaci historycznych, nie mówiąc o mizerii współczesnych pseudo elit.

Na zdjęciach: eksponaty wystawy – tapiseria Nadanie tytułu książęcego Mikołajowi Radziwiłłowi (Czarnemu) przez cesarza Karola V w 1547 roku; portret wojewody wileńskiego Karola Stanisława Radziwiłła (Panie Kochanku) (1734 – 1790).

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com