Prawda jest nieznana, i prawdopodobnie, w obecnym stanie rozwoju gatunku ludzkiego, nigdy poznana nie będzie. Natomiast to, co stanowi najwznioślejszą cechę tego gatunku, to przyrodzony pęd do poszukiwania prawdy. Ten pęd świadczy o “uduchowieniu" naszego gatunku, wyrażonym w jego - kulturze, wszelkie zatem warunki zewnętrzne, ustroje państwowe, czy idee, wzbraniające lub tylko ograniczające prawo do poszukiwania prawdy, stają się automatycznie wrogami kultury ludzkiej. Józef Mackiewicz. Gdybym był chanem… Kultura, 1958

Dziś w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich królował Michał Kleofas  Ogiński - podskarbi wielki litewski, miecznik wielki litewski, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej na Litwie, kompozytor i teoretyk muzyki, pamiętnikarz, polityk i pisarz polityczny.

Brzmiały słynne polonezy, przypominano jego dorobek i  postać, łączącą dziś dwa sąsiednie narody historycznego Wielkiego Księstwa Litewskiego i dorobek, inną postawę wobec kolejnych powstań, wyniszczających kraj, zastanawiano się nad fenomenem organicznej pracy u podstaw Ogińskich w Rietavie na Żmudzi.

A wszystko to za przyczyną świeżo wydanej książki pt. „Mykolas Kleopas Oginskis: politikas, diplomatas, ministras ir jo pasų kolekcija“ (Michał Kleofas  Ogiński, polityk, dyplomata, minister i jego kolekcja paszportów), której autorka,  Ramunė Šmigelskytė-Stukienė, oraz inni historycy przedstawili licznie zgromadzonej publiczności.

W opinii R. Šmigelskytė-Stukienė , odnalezienie w archiwach Rosji nowych interesujących materiałów, dotyczących Michała Kleofasa  Ogińskiego, zobowiązuje do kontynuacji tematu, aby ta niezwykle interesująca, związana z Litwą i Wilnem osobowość, znalazła godne miejsce w panteonie postaci historycznych.

Na zdjęciu: przemawia autorka książki.

Filmy: fragmenty spotkania.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com