…Symbolem ciemnoty politycznej, głupoty mas, symbolem krótkowzroczności, jakiegoś specyficznego chamstwa, ciasnoty nieprawdopodobnej, obłędu nieomal - niech służy fakt następujący: oto nad Wilnem, nad lotniskiem Porubanku, błyszczy czerwona gwiazda bazy sowieckiej. Straszliwy cień czerwonego terroru pada na życie, mienie i sumienie chrześcijańskiej ludności. Tymczasem ludność ta nie ma nic lepszego do roboty, jak tłuc się wzajemnie po własnych świątyniach, tłuc do krwi podczas modłów, spierając się o to - czy w kościołach katolickich śpiewane być mają pieśni w języku polskim, czy litewskim!!! Józef Mackiewicz. Prawda w oczy nie kole, 2002

Każdy piszący ma chęć „uwiecznienia” w książce swych krótkich utworów już kiedyś drukowanych w czasopismach. Nie jestem tu wyjątkiem. Chcę tylko podkreślić, że mój tom zawiera wybór 31 szkiców z ogółu przeszło pięciuset, pisanych w latach 1949 - 1969 i odbijający – bardzo luźno i jeszcze bardziej dowolnie – „małą historię” tak czasów „sprzed potopu”, jak czasu wojny, jak wreszcie kilkudziesięciu lat powojennych.

Michał Kryspin Pawlikowski (1893-1972) - pisarz, publicysta wileńskiego “Słowa”, pochodził z Mińszczyzny. Urodził się w majątku Pucków nad Berezyną, niedaleko Bobrujska. Ojciec był adwokatem, prezesem Towarzystwa Kredytowego w Mińsku. W roku 1913 ukończył w Mińsku gimnazjum państwowe.
Do roku 1917 studiował prawo w Piotrogrodzie. Studia ukończył w latach 1923 – 1924 w Warszawie. Podczas wojny polsko – sowieckiej był sekretarzem zarządu miasta Mińsk, służył w 19 Myśliwskiej Eskadrze Lotniczej. Po zakończeniu studiów do roku 1938 mieszkał w Wilnie, pracował w Urzędzie Wojewódzkim, współpracował z redakcją „Słowa” jako felietonista i redaktor
myśliwskiego dodatku tygodniowego pod tytułem Gdzie to, ach gdzie zagrały trąbki myśliwskie?... Był wiceprezesem Towarzystwa Łowieckiego Województwa Wileńskiego.
W latach 1939 – 1940 współpracował z Gazetą Codzienną wydawaną przez Józefa Mackiewicza.
Jeszcze przed wkroczeniem wojsk sowieckich do Wilna w czerwcu 1940 roku udało mu się przedostać do Szwecji, w 1943 roku zamieszkał w Londynie, a w 1949 przeniósł się do USA. W latach 1951 – 63 był lektorem języków polskiego i rosyjskiego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. M.K. Pawlikowski wiele publikował w czasopismach emigracyjnych, a jego najważniejsze dzieła to dwie powieści autobiograficzne Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego (Londyn 1959) oraz Wojna i sezon (Paryż 1965). W roku 1971 wydał w Londynie zbiór 31 felietonów powstałych na emigracji w latach
1949-1969 pt. Brudne niebo.
Zmarł i pochowany na Wyspach Hawajskich.

ISBN 978-609-95035-2-3
UDK 884(73)-94
Pa436
Wydawnictwo „Czas”. Wilno 2010.
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
http://www.pogon.lt

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com