…Symbolem ciemnoty politycznej, głupoty mas, symbolem krótkowzroczności, jakiegoś specyficznego chamstwa, ciasnoty nieprawdopodobnej, obłędu nieomal - niech służy fakt następujący: oto nad Wilnem, nad lotniskiem Porubanku, błyszczy czerwona gwiazda bazy sowieckiej. Straszliwy cień czerwonego terroru pada na życie, mienie i sumienie chrześcijańskiej ludności. Tymczasem ludność ta nie ma nic lepszego do roboty, jak tłuc się wzajemnie po własnych świątyniach, tłuc do krwi podczas modłów, spierając się o to - czy w kościołach katolickich śpiewane być mają pieśni w języku polskim, czy litewskim!!! Józef Mackiewicz. Prawda w oczy nie kole, 2002
Wczoraj w Muzeum Sztuki w Pałacu Radziwiłłów w świeżo oddanym do użytku po renowacji południowym skrzydle, otwarto dwie interesujące wystawy dzieł sztuki mistrzów dawnego malarstwa zachodnioeuropejskiego. Jedna z nich pt. Nuostabieji karo pabėgėliai (Niesamowici uchodźcy wojenni) – to 19 dzieł sztuki z kolekcji Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki im. Borysa Woźnickiego.
Dziś w Dniu Odzyskania Niepodległości Litwy w całym kraju odbyło się szereg imprez, nawiązujących do wydarzeń historycznych, walk wyzwoleńczych, a przede wszystkim do odzyskania niepodległości w roku 1990.
Wczoraj seniorzy wileńscy, zjednoczeni w Związku Emerytów „Bočiai“, uroczyście zaznaczyli 700. lecie Wilna i Dzień Niepodległości kraju 11 Marca.
Jak już zaznaczaliśmy, wydawca i redakcja „Kuriera Wileńskiego” przygotowują się do obchodów wspólnego 70. lecia z sowieckim pismem „Czerwony Sztandar”, poprzez łamy którego „[…]Na oczach całego świata. W obliczu ONZetu, papieża i pana Boga. To, co hitlerowcy robili z organizmami biologicznymi więźniów, tu się robi z duszą tego czy owego narodku.” (Tadeusz Konwicki. Wschody i zachody księżyca. W-wa, 1990).
Wczoraj tradycyjnie został otwarty Kiermasz Kaziukowy, bogactwu wystawionych wyrobów rzemiosła i rękodzieła którego w Europie nie ma równych. W tym roku na Targach Kaziukowych swoje produkty prezentuje ponad 500 twórców i 400 producentów żywności.
Od 16 lutego br. w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich trwa niezwykle interesująca wystawa arcydzieł sztuki pt. „Lvivas sveikina Vilnių. Europos tapybos šedevrai iš Lvivo nacionalinės Boryso Voznyckio dailės galerijos“ (Lwów wita Wilno. Arcydzieła malarstwa europejskiego z Narodowej Galerii Sztuki im. Borysa Woźnickiego we Lwowie).
Wczoraj w uniwersyteckim kościele św. Janów odbyły się modlitwa i koncert chóru muzyki sakralnej „Adoramus” pod batutą Imantasa Jonasa Šimkusa pt. Suteik ramybę mūsų laikams (Daj pokój naszym czasom).
Wczoraj w Wileńskiej Bibliotece im. Adama Mickiewicza odbył się obszerny koncert, głównym mottem którego były uczucia miłości do człowieka i Ojczyzny Litwy. Organizatorem, wykonawcą i sponsorem muzycznego spotkania tradycyjnie była Birutė Gaučienė – bard, autorka słów i muzyki wielu utworów, a na co dzień - pedagog szkolny.
Wczoraj w Ratuszu Wileńskim Stowarzyszenie Historii i Kultury Reformacji na Litwie przeprowadziło interesujące muzyczno – literackie spotkanie, przypominając okres Renesansu w naszym kraju oraz zasługi, działających w tym okresie, twórców pisma litewskiego z Martynasem Mažvydasem na czele.
W nowej placówce Muzeum Narodowego Litwy „Istorijų namai” w grudniu roku 2022 została otwarta wystawa pt. „Aš esu vilnietis“ (Jestem wilnianinem), nawiązująca do 700. lecia stolicy Litwy, Wilna z podtytułem „Apie Vilnių ir jį kūrusius žmones”(O Wilnie i ludziach, którzy je tworzyli).
Jest to, jak nam się zdaje (niech zawodowi historycy nas poprawią) kolejny projekt w postaci spłyconej historii, rozliczony na tani poklask nierozeznanego widza, jak też do celów zabawy dla dzieci i młodzieży, nie pozostawiając głębszego śladu w ich chłonnych umysłach, albo, co gorzej, ugruntowując obraz wypaczony. Bowiem zawiera elementy manipulowania faktami historycznymi na potrzebę aktualnych wydarzeń i polityki, co dla Domu Historii, naszym zdaniem, robić nie wypada, pamiętając, iż „jeśli się nie zna historii, pozostaje zawsze dzieckiem” (Cyceron).
Odwiedza nas 409 gości oraz 0 użytkowników.